O πρωθυπουργός του φορολογικού αστυνομικού κράτους και του
ρατσισμού Σαμαράς, μιλώντας χτες προσπάθησε, για ακόμη μία φορά, να αλλάξει την
ατζέντα, επαναφέροντας τη θεωρία των δύο άκρων, λέγοντας ότι δεν τον σταματούν
οι πάσης φύσεως ακραίοι. Ασφαλώς υπάρχουν δύο άκρα. Το “άκρο” του λαού, που
προσπαθεί με πάση θυσία να επιβιώσει και το άκρο αυτών που αρπάζουν καθημερινά
τη ζωή του μέσα από τα χέρια του. Εμείς είμαστε με το “άκρο” του λαού, με το
“άκρο” των μεταναστών, που πνίγηκαν χτες – εννέα παιδιά και τρεις γυναίκες –
στην προσπάθεια τους να ζήσουν. Γιατί δεν μας μίλησε για τους ανθρώπους αυτούς
ο Σαμαράς; Γιατί δεν μας είπε κάτι γι’αυτά; Για τις μανάδες αυτών των παιδιών;
Μήπως επειδή γνωρίζει ότι πολλές φορές οι ίδιοι οι λιμενικοί ανατρέπουν τις
βάρκες για να σπείρουν το θάνατο, όπως εκατονταδες φορες έχει καταγγελθει; Ας
πάψει πλέον τους δακρύβρεχτους λόγους. Το μόνο που καταφέρνει είναι να γίνεται
όλο και περισσότερο ρεζίλι στα μάτια μας, στα μάτια όλων όσων, ντόπιων και
μεταναστών, προσπαθούν κάθε μέρα, κάθε στιγμή μόνο και μόνο να επιβιώσουν με
αξιοπρεπεια.
Kίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου