Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Μπορεί η Κρήτη να βαστάξει την λεβεντιά της;


 "Όχι δεν θα μιλήσω για "καπετανιά" για μπιστόλια, μπαλωθιές, διπλά διαφορικά,μαύρα πουκάμισα που μεταλλάσονται σε μαύρα μπλουζάκια τώρα, δεν θα σταθώ στον νεοκρητικό που θεωρεί μαγκιά το μαύρο γυαλισμένο του στιβάνι...
λες κι από μόνα τους τον κάνουν κάτι....
θα σταθώ στον άγνωστο που έγραψε :
"Βασιλικό και γιασέμι,
γαρέφαλλο και δυόσμο
αρισμαρί και καντιφέ
τον ήθελα τον κόσμο"
Μ.Φ.


 Κρήτη, ένα νησί από απόκρημνα βουνά, άγριες παραλίες, λιόφυτα, αμπέλια, χαράκια, νερά, αρχαία πλατάνια, μαγικά χόρτα και ένας ατέλειωτος ουρανός που αλλάζει χρώματα, αγριεύει, γαληνεύει, αγκαλιάζει τα άστρα και τον πλούσιο ήλιο. Ανήσυχοι Μινωίτες, Σαρακηνοί, Ενετοί, Οθωμανοί, πειρατές, Φράγκοι, κατακτητές, Έλληνες. Πόσοι και πόσοι δεν πέρασαν και άφησαν το άρωμα τους..
Αυτή είναι η Κρήτη, μυρωδιά από μπαρούτι, αίμα, θύμο και αντίταμο.. Εκεί που ο κόπος γίνεται γιορτή, και η γιορτή πόλεμος. Στο πέρασμα των αιώνων πολλοί αγάπησαν τα χώματα της. Την απρόβλεπτη ομορφιά της, και τους απρόβλεπτους ανθρώπους. Και αυτή τους πρόσφερε άλλοτε απλόχερα και άλλοτε σφικτά τα αγαθά της και ένα κομμάτι γης να σκάψουν ή να λιάσουν το κορμί τους.
Αυτό το κράμα πολιτισμών και ανθρώπων αποτελεί την Κρήτη του σήμερα. Ο δυτικός τρόπος ζωής, βρήκε τον τουρισμό που έφερε η ανάπτυξη, κρυμμένο σε πολύ ή λιγότερη παράδοση, στο φολκλόρ, σε πολύ συναίσθημα, πονηριά, χιούμορ, εγωισμό, φόβο, αντρειοσύνη και άλλα αντιφατικά στοιχεία όπως είναι και η ίδια η Κρήτη. Αντιφατική και απρόβλεπτη, έτσι είναι και οι άνθρωποι της. Η αλλαγή του τρόπου ζωής, έφερε πλούτη , εξωστρέφεια, φτώχια και εσωστρέφεια, και κάποιους βοσκούς με παραπανήσια κιλά, αλλά με ξένους βοηθούς.
Στο πανηγύρι του Αη Γιώργη του Γαλατά, στην πιο όμορφη έκφραση της γιορτής και της παράδοσης, της οικογένειας, της πίστης, της λεβεντιάς, του αντρισμού, της ίδιας της ζωής, μπροστά στο μνημείο θανάτου των πραγματικών παλληκαριών και πατριωτών της Κρήτης από τους φασίστες κατακτητές, στα χαράκια του πιο όμορφου χωριού, στην σκιά της Μαδάρας, στην σκιά του μνημονίου, της σαθρότητας της κοινωνίας, ήρθε το μαύρο μπλουζάκι και μπερδεύτηκε με τα μαύρα πουκάμισα. Εκεί στην κορφή του αέρα, δίπλα στον αγιασμό του παπά Βασίλη, στο χωριό της περηφάνιας, η Κρήτη, τελικά, δεν μπόρεσε να βαστάξει την λεβεντιά της. Εκεί λύγιζε ο δρυγιάς σαν τον ραγιά που κρύβετε μέσα στον ηλιοκαμένο μπέτη.

Κρίμα,
Ασή Γωνιά 2013.

του Μανώλη Σταράκη
πανηγύρι του Αη Γιώργη του Γαλατά, ήρθε το μαύρο μπλουζάκι και μπερδεύτηκε με τα μαύρα πουκάμισα
ΚΡΗΤΗ 2013

ΚΡΗΤΗ 1960

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου