Το.. δίλημμα;

Αυτή την εβδομάδα θα ψηφιζόταν στην βουλή (υποτίθεται) ο αντιρατσιστικός νόμος που θα μείωνε τα κρούσματα ρατσιστικής βίας. Άλλος ένας νόμος στα αζήτητα πλέον μιας και ο πολιτικός κόσμος είχε πέσει σε «δίλημμα» (όπως αναφέρθηκε στα ΜΜΕ) το πώς θα τον εκτελέσει ώστε να είναι αβλαβής για τον ίδιο. Αλλά απέτυχαν να τον διαμορφώσουν στα μέτρα τους κι έτσι μπήκε στα σκουπίδια. Πάντως 3 χρόνια οι ίδιοι που πέφτουν σε «αντιφάσεις» εκτελούν τις εντολές των μνημονίων με «υπέροχο» τρόπο. Και πλέον δεν μπορούμε να μιλάμε για αριθμούς την στιγμή που αυτοκτονούν τόσοι άνθρωποι κάθε μέρα, που οι άστεγοι κάνουν ουρά όχι μόνο στα συσσίτια αλλά και στους κάδους για οτιδήποτε τρώγεται, που χάνονται οι περιουσίες εν ριπή οφθαλμού από τις κατασχέσεις που κάνουν οι τράπεζες και που τόσοι έφυγαν και φεύγουν με μια ελπίδα στο εξωτερικό μετανάστες.

Αυτοί που πέφτουν σε «διλήμματα» πριν 2 χρόνια (τον Ιούνιο) ζητούσαν από την αστυνομία να τους προστατέψει από το εξαγριωμένο πλήθος που είχε μαζευτεί έξω από την βουλή, αυτοί οι ίδιοι που με το προσωπείο του ηλίθιου και με λόγια που ούτε ένας χαζός δεν θα έλεγε, ψήφιζαν τα μνημόνια και τα νομοσχέδια που θα τα επικύρωναν στο μέλλον. Τότε δεν είχαν διλήμματα ούτε ενοχές για τίποτα!

Πριν 2 χρόνια ακριβώς σαν σήμερα ο κόσμος βγήκε στο Σύνταγμα και απαίτησε τα αυτονόητα, τα βασικά, τα πιο απλά, για τότε. Οι Αγανακτισμένοι σαν ακομμάτιστοι και αχρωμάτιστοι μέσα σε μια εβδομάδα ήταν σε όλες της πλατείες. Ένα κίνημα που αντιμετωπίστηκε σαν μια «τρομοκρατική οργάνωση» από την εξουσία αφού άδειασαν οι αστυνομικές αποθήκες απ ότι ληγμένο δακρυγόνο και χημικό υπήρχε. Τα δε ΜΑΤ απλά σακάτευαν τον κόσμο. Συγχρόνως είδαμε τα αποκαλύπτεται ένα κράτος- παρακράτος που στήριζε και στηρίζει τα μνημόνια. Για όσους δεν το γνώριζαν μέχρι τότε απλά το ένιωσαν και το νιώθουν ακόμα.

Σήμερα απλά σκοντάφτουν ακόμα κάποιοι στα λόγια που έλεγαν προεκλογικά. Δεν υπάρχει πλέον λόγος να πιστέψει κάποιος. Βάλανε και τα σκυλιά τους για να τους φυλάνε από τυχών κάποιο καινούργιο κίνημα λαού και δεν προλάβουν να μας χαρίσουν στους «φιλάνθρωπους».. Μερικοί απ αυτούς θεωρούν ότι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο με τις λογοτεχνικές ρήσεις, με τα ιστορικά πρόσωπα ( που ρητορικά απορώ τι θέλουν εκεί μέσα) με το λάβαρο της επανάστασης, με τον τσαμπουκά και την προσευχή προς όλους τους αγίους. Αλλά τι να πει κανείς. Οι ιατρικές γνωματεύσεις λένε πως η ψυχική τους κατάσταση όλων ανεξαιρέτως χρίζουν παγκόσμιας ψυχιατρικής μελέτης. Αλλά εμείς τι φταίμε;

 κουκουβάγια