Ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ , επιθυμεί την κατάργηση των συνιστωσών και την μετεξέλιξη του
ΣΥΡΙΖΑ ,σε ένα ενιαίο κόμμα.
Θεωρεί πως οι συνιστώσες είναι πρόβλημα στην συγκρότηση ενιαίου πολιτικού λόγου
και θέσεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η ύπαρξη πάντως των συνιστωσών δεν εμπόδισαν τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% να φθάσει στο 27%.
Δεν τον εμπόδισαν να αρθρώσει ένα ριζοσπαστικό λόγο και να πείσει τους πολίτες ότι αποτελεί τη λύση ενάντια στις πολιτικές λιτότητας και εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων.
Αν νομίζει ο Αλέξης Τσίπρας πως η διάλυση των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, θα μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ , σε μια αξιόπιστη κυβερνητική λύση πλανάται.
Το πρόβλημα της στασιμότητας του κόμματος της Αριστεράς, σε ότι αφορά την δυναμική του δεν είναι αυτό.
Είναι η εγκατάλειψη σε ένα μέρος , του ριζοσπαστικού του λόγου, και η αφομοίωση θέσεων που δεν προκαλούν τους «νοικοκυραίους», ή για να είμαστε ειλικρινείς τις συντηρητικές μάζες.
Αδυνατεί προφανώς ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ να αντιληφθεί πως πλέον ο λαός δεν έχει τίποτα περισσότερο να απολέσει, για να αρχίσει να κάνει παζάρια στις διεκδικήσεις του, την αξιοπρέπεια του, το μέλλον του.
Η ελληνική κοινωνία σε ένα μέρος της αρχίζει να ριζοσπαστικοποιείται , έστω δειλά-δειλά. Κάνει βήματα. Το είδαμε με τους καθηγητές και τη στάση της βάσης σε ότι αφορά τις απεργιακές κινητοποιήσεις. Το βλέπουμε καθημερινά με την ανάπτυξη των κινημάτων αλληλεγγύης.
Αυτό ο Αλέξης Τσίπρας δεν το βλέπει;
Τελικά, αν νομίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι στις συγκρούσεις –αν τις κάνουν τελικά- θα τους στηρίξουν οι νικοκυραίοι κάνουν λάθος.
Η στήριξη θα έρθει από τα κινήματα και τους ενεργούς πολίτες. Αυτοί θα βγουν μπροστά.
Ας μην μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ πίσω. Γιατί αργότερα, δεν θα μπορεί να καλύψει το χαμένο έδαφος και να κερδίσει ξανά ένα κόσμο που θα έχει αποκτήσει το βηματισμό του.
Η ύπαρξη πάντως των συνιστωσών δεν εμπόδισαν τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% να φθάσει στο 27%.
Δεν τον εμπόδισαν να αρθρώσει ένα ριζοσπαστικό λόγο και να πείσει τους πολίτες ότι αποτελεί τη λύση ενάντια στις πολιτικές λιτότητας και εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων.
Αν νομίζει ο Αλέξης Τσίπρας πως η διάλυση των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, θα μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ , σε μια αξιόπιστη κυβερνητική λύση πλανάται.
Το πρόβλημα της στασιμότητας του κόμματος της Αριστεράς, σε ότι αφορά την δυναμική του δεν είναι αυτό.
Είναι η εγκατάλειψη σε ένα μέρος , του ριζοσπαστικού του λόγου, και η αφομοίωση θέσεων που δεν προκαλούν τους «νοικοκυραίους», ή για να είμαστε ειλικρινείς τις συντηρητικές μάζες.
Αδυνατεί προφανώς ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ να αντιληφθεί πως πλέον ο λαός δεν έχει τίποτα περισσότερο να απολέσει, για να αρχίσει να κάνει παζάρια στις διεκδικήσεις του, την αξιοπρέπεια του, το μέλλον του.
Η ελληνική κοινωνία σε ένα μέρος της αρχίζει να ριζοσπαστικοποιείται , έστω δειλά-δειλά. Κάνει βήματα. Το είδαμε με τους καθηγητές και τη στάση της βάσης σε ότι αφορά τις απεργιακές κινητοποιήσεις. Το βλέπουμε καθημερινά με την ανάπτυξη των κινημάτων αλληλεγγύης.
Αυτό ο Αλέξης Τσίπρας δεν το βλέπει;
Τελικά, αν νομίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι στις συγκρούσεις –αν τις κάνουν τελικά- θα τους στηρίξουν οι νικοκυραίοι κάνουν λάθος.
Η στήριξη θα έρθει από τα κινήματα και τους ενεργούς πολίτες. Αυτοί θα βγουν μπροστά.
Ας μην μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ πίσω. Γιατί αργότερα, δεν θα μπορεί να καλύψει το χαμένο έδαφος και να κερδίσει ξανά ένα κόσμο που θα έχει αποκτήσει το βηματισμό του.
Ramon
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω σύντροφε Ramon πως διακατέχεσαι από ένα σύνδρομο ρομαντισμού αν πιστεύεις πως ο ΣΥΡΙΖΑ με ή χωρίς συνιστώσες μπορεί να συγκρουστεί με το αστικό σύστημα και να φέρει την ανατροπή που περιμένουμε. Ας μη ξεχνάμε και πως με δυνατές συνιστώσες δεν ακούσαμε ποτέ τίποτα για διαγραφή χρέους ή για έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ. Βέβαια δεν αμφισβητώ την ύπαρξη ομάδων που ελπίζοντας να υλοποιήσον το οραμά για έναν καλύτερο κόσμο εγκλωβίστηκαν στο δήθεν αριστερό λόγο του κυρίου Τσίπρα.
Αυτές οι ομάδες όμως αποτελούν τη μειοψηφία που εύκολα θα θυσιαστεί όχι όμως και άδικα. Γιατί σύντροφε όλοι φέρουμε ευθύνες όταν για λόγους, ακόμα και ιδεολογικούς, η διορατικότητά μας χάνεται. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή είχε δείξει πως ενδιαφέρεται μόνο για να αναρριχηθεί στην εξουσία ανακόπτοντας έτσι το κίνημα του λαού και το περασμά του σε μία κοινωνία κομμουνιστική σε μία κοινωνία ισονομίας .
Γι'αυτό έχουμε χρέος να συμπορευθούμε με αυτούς που έχουν αποδείξει πως δεν φοβούνται και δίνουν καθημερινά την πάλη ενάντια στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο ενάντια στον καπιταλισμό στο σύστημα που υποβαθμίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και μας στερεί το δικαίωμα στη μόρφωση στη δουλειά στη ζωή με μία λέξη. Ελπίζω να γίνει σύντομα αντιληπτό γιατί διαφορετικά η απογοήτευση θα είναι μεγάλη αλλά και γιατί ο λαός δεν αντέχει άλλο να γίνεται βορά της πλουτοκρατίας και των στηριγμάτων της.
Κατερίνα.