Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Συνένετυξη με την Κοινωνική Κουζίνα Χανίων :«Αυτό που κάνουμε εμείς δεν είναι φιλανθρωπία, είναι αλληλεγγύη»


«Αυτό που κάνουμε εμείς δεν είναι φιλανθρωπία, είναι αλληλεγγύη, και όπως έλεγε ένας παλιός αγωνιστής της πόλης «Η αλληλεγγύη είναι το πρώτο βήμα αντίστασης»
Η στάση και ο τρόπος σκέψης των ανθρώπων της Κοινωνικής Κουζίνας των Χανίων αποτυπώνεται σε αυτές τις γραμμές. Είναι μια στάση και ένας τρόπος σκέψης που αν είχαν υιοθετηθεί από περισσότερους, ίσως και να μην υπήρχαν τα συσσίτια, και οι ουρές για ένα πιάτο φαγητό, ίσως να μην υπήρχαν υποσιτιζόμενα παιδιά στα σχολεία μας.
«Ιδανική άλλωστε θα ήταν η κοινωνία που θα διένειμε τον πλούτο της δίκαια.»
Η Κοινωνική Κουζίνα γεννήθηκε από την πλατεία της Δημοτικής Αγοράς και τους Αγανακτισμένους των Χανίων. Εκεί, διαπιστώθηκε η ανάγκη, να υπάρξει σαν συλλογικότητα, καθώς οι συνάνθρωποι μας που στερούνταν ένα πιάτο φαγητό πια ήταν και είναι μέρος της καθημερινότητας.
Αν και μια τέτοια πρωτοβουλία που είναι ζωντανή χάρη στην προσφορά από το έλλειμμα των ατόμων που την απαρτίζουν αλλά και του κάθε πολίτη, εντούτοις η παρούσα δημοτική αρχή όχι μόνο δεν την στήριξε , αλλά επικαλούμενη φθηνές δικαιολογίες, θέλησε να την κλείσει.
Η αλληλεγγύη όμως των πολιτών και των ευαισθητοποιημένων φορέων και συλλογικοτήτων , έγιναν ασπίδα για την Κοινωνική Κουζίνα καταδεικνύοντας για μια ακόμη φορά πως τίποτα δεν μπορεί να είναι σημαντικότερο από την ανθρωπιά που χαρακτηρίζει μια κοινωνία.



Ο ΤΟΙΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
 Πως προέκυψε η κίνηση που κάνετε, πως ήρθε σαν ιδέα, πως έγινε η σύλληψη της, και ποιες ήταν οι δυσκολίες ίσως στα πρώτα της βήματα; Μια τέτοια δράση δεν είναι κάτι που ξεκινάει κάποιος πάρα πολύ εύκολα…
Η Κοινωνική κουζίνα ξεκίνησε την περίοδο που οι Αγανακτισμένοι ήταν στην πλατεία παρατηρώντας τους άστεγους που ήταν στο χώρο.
Έτσι πάρθηκε η πρωτοβουλία να μαγειρέψουμε και να σερβίρουμε κάποια φαγητά το βράδυ. Κάπως έτσι συστάθηκε από τους ανθρώπους που συμμετείχαν τότε και οργανώθηκε λίγο καλύτερα. Μπήκε κάποια συγκεκριμένη ώρα, βγήκε κάποιο πρόγραμμα για το ποιοι θα μαγειρεύουν, ποιες μέρες, μέχρι που έφτασε το φθινόπωρο και διαπιστώσαμε ότι πλέον δεν γινόταν να γίνεται κάτι τέτοιο σε ανοιχτό χώρο και έπρεπε να αναζητήσουμε έναν χώρο. Απευθυνθήκαμε στο Α’ Γυμνάσιο Χανιών που έτσι κι αλλιώς βοηθούσε με τον χώρο του το κίνημα και κατά κάποιο τρόπο και μας διέθεσαν αυτό το χώρο.

Πως έγινε η ανάγκη τελικά και η Κοινωνική Κουζίνα λειτουργεί σε καθημερινή βάση και προσφέρει φαγητό σε όσους το χουν ανάγκη; Πως το διαπιστώσατε αυτό, κι ενώ έχουν περάσει και τρία χρόνια ; 
 Από την προσέλευση όλο και περισσότερου κόσμου που αναζητούσε τροφή εκείνη την περίοδο σε καθημερινή βάση. Θυμόμαστε όλοι μια μεγάλη ουρά ανθρώπων να περιμένει εκείνη την περίοδο ένα πιάτο φαγητό.


 Σήμερα πόσο κόσμο εξυπηρετείτε;
 Είναι περίπου στα 200 άτομα βάζοντας και τις οικογένειες. Ο κόσμος που έρχεται και τρώει εδώ είναι περίπου στα 100 άτομα, αλλά έχουν αυξηθεί τα άτομα που παίρνουν φαγητό σε πακέτο και ζητούν και για τις οικογένειες τους. 
Στην πορεία αυξήθηκε..Υπήρξε βραδιά που σερβίραμε και 180 άτομα.

 Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια «ακτινογραφία» των ανθρώπων που έρχονται και ζητούν φαγητό τι θα μας έδειχνε, σε ότι αφορά τα άτομα που σιτίζονται, την κοινωνική θέση ή τάξη τους;
 Οι περισσότεροι και από την αρχή ήταν μετανάστες της πόλης, άστεγοι, άνεργοι, ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες (ευάλωτες) π.χ ρομά, ψυχικά πάσχοντες, αλκοολικοί, ηλικιωμένοι…

 Διαπιστώνετε την παρουσία ατόμων που πριν 2-3 χρόνια δεν υπήρχε περίπτωση να στηθούν σε μια ουρά και να ζητήσουν φαγητό;
 Εκπλήσσεσαι όταν βλέπεις ανθρώπους που μπορούσαν να αυτοσυντηρηθούν και τώρα να μη μπορούν. Οπότε όσο περνάει ο καιρός δεν βλέπουμε συγκεκριμένες κατηγορίες που ίσως θα περιμέναμε. Πλέον είναι υποψήφιοι οι πάντες για να τους λείψει ένα πιάτο φαγητό. Επίσης είναι οικογένειες που μαγειρεύουν για την κουζίνα και κρατούν τις μερίδες της οικογένειας .

Αν δεν κάνω λάθος είναι η μόνη «δομή» που σερβίρει φαγητό βράδυ και χωρίς καμία εξαίρεση γιορτών, αργιών. Η εκτίμηση είναι ότι εδώ έρχεται τρώει βράδυ ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που περιπλανάται το μεσημέρι στα υπόλοιπα συσσίτια. Ισχύει κάτι τέτοιο; Και αν τα υπόλοιπα συσσίτια της πόλης καλύπτει μετανάστες…
Νομίζω ότι πολλοί πάνε και στο συσσίτιο της Σπλάντζιας 

 Που όμως ζητούν χαρτιά και βιβλιαρίων υγείας …η:
 Δεν γνωρίζω για την Σπλάντζια.

Από ποιους στηρίζεται η όλη προσπάθεια; Ζητήσατε συνδρομή από κάποιους τοπικούς φορείς να σας βοηθήσουν και ποιοι το κάνανε αυτό και αν το έκαναν δεχτήκατε ; Επίσης υπήρξαν φορείς που ενδεχομένους σας αντιμετώπισαν σκωπτικά ή θέλησαν να ματαιώσουν αυτό που συμβαίνει 
 Όχι από τοπικούς φορείς ούτε απευθυνθήκαμε ούτε ζητήθηκε βοήθεια. Μόνο το Κύτταρο μερικές φορές μας βοήθησε με πρωτοβουλία των υπαλλήλων. Σε φορείς ούτε έχουμε απευθυνθεί ούτε έχουμε στηριχθεί από κάποιους.

 Πριν από 1 χρόνο περίπου υπήρχε μια σοβαρή επίθεση στον χώρο και σε κείνη την φάση ήταν δεκάδες οι «φορείς» που πολιτικά και κοινωνικά συμπαραστάθηκαν. Από ποιόν έγινε η επίθεση και για ποιο λόγο;
 Ο δήμος Χανίων και οι καταστηματάρχες διαμαρτυρήθηκαν για την παρουσία των μεταναστών επικαλούμενοι διάφορα προσχήματα ότι π.χ εμποδίζουν την εμπορική δραστηριότητα του δρόμου ότι αναπτύσσονται παραβατικες συμπεριφορές. Με τέτοια επιχειρήματα ζητήθηκε να μεταφερθούμε σε άλλο μέρος και προτάθηκε από τον δήμο να μας «στηρίξει» νοικιάζοντας έναν χώρο. Δεν ανέφεραν που αλλά έτσι κι αλλιώς εμείς δεν δεχτήκαμε . Ζητήσαμε αποκλειστικά έναν δημόσιο χώρο αλλά αρνήθηκαν. Και εμείς θέλαμε έναν χώρο προσβάσιμο αλλά θέλαμε και να παραμείνουμε ως συλλογικότητα η οποία δεν θα στηρίζεται από τον δήμο ή από κάποια άλλη δημόσια αρχή η οποία θα παρεμβαίνει κιόλας.

 Πόσα άτομα ασχολείστε σταθερά;
 Είμαστε γύρω στα 50 άτομα

 Φτάνουν; 
Δεν φτάνουν. Στόχος εξάλλου είναι να συμμετέχουν όλοι μαζί ώστε να καλύπτονται οι ρόλοι εργασίας για να δουλεύει όπως πρέπει αυτές τις 2 ώρες περίπου που η Κοινωνική Κουζίνα ανοιχτή.

 Είστε μια συλλογικότητα που παράλληλα με το συσσίτιο έχετε διάφορα διαχειριστικά προβλήματα, πρέπει να παίρνετε άμεσες αποφάσεις κάποιες στιγμές για διάφορα θέματα, πως τα αντιμετωπίζετε;
 Βασικό όργανο είναι η συνέλευση που κάνουμε κάθε Σάββατο και μέσα από κει παίρνουμε κάποιες αποφάσεις για στήριξη άλλων συλλογικοτήτων, είτε συζητάμε τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν καθημερινά. 

Ποιες είναι οι καθημερινές δουλειές; 
 Συμμάζεμα χώρου, σερβίρισμα, καθαριότητα και προετοιμασία χώρου για το αυριανό συσσίτιο, οι προμήθειες φαγητού και ψωμιού από το Νοσοκομείο, από φούρνους και από εστιατόρια της πόλης, από την Λαϊκή και από άλλα μέρη που μας τα προσφέρουν καθημερινά και που εμείς πάμε και τα παίρνουμε. Επίσης κατά διαστήματα γίνονται κάποιες εκδηλώσεις που μαζεύουμε τρόφιμα. Υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι μερικές φορές κάνουν προσφέρουν χρήματα κι έτσι αγοράζουμε όσα μας είναι απαραίτητα.

 Όποιος θέλει να μαγειρέψει μπορεί να πάρει από δω τρόφιμα;
 Ναι μπορεί να πάρει από δω όποιος θέλει να μαγειρέψει ότι χρειάζεται και να το φέρει. 

Αν αποφασίσω εγώ να μαγειρέψω μπορώ να φέρω οτιδήποτε φαγητό θέλω ή συντονίζομαι με κάποιον, και πόσες μερίδες μπορώ να φέρω; 
Υπάρχει πρόγραμμα όπου καθορίζεται το μενού της ημέρας και περίπου 4 άτομα μαγειρεύουν για να μοιράζονται οι μερίδες που χρειάζονται.Βέβαια υπάρχουν και άνθρωποι που θα έρθουν με φαγητό εκτός προγράμματος από κάποια εκδήλωση το οποίο και θα δεχθούμε. Υπάρχουν επίσης συτιζόμενοι που βοηθούν κάθε μέρα όπου μπορούν. 

Όποιος μαγειρεύει πρέπει να έχει στο μυαλό του να μαγειρεύει γύρω στις 20 με 30 μερίδες;
 Δεχόμαστε και λιγότερες μερίδες απλά θα χρειαστούν περισσότερα άτομα τότε από τα 4-5 που μαγειρεύουν. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ανάλογο σκεύος, που έχουν όμως την διάθεση να προσφέρουν μικρότερες ποσότητες. Το επιθυμητό είναι κάποιος να μαγειρεύει γύρω στις 30 μερίδες 

 Είναι μια δράση όπου θα μπορούσε η πολιτεία να είχε βρει μια λύση. Αυτό όμως δεν συμβαίνει. Υπάρχει ένας κόσμος που συμμετέχει σε αυτό. Ενδεχομένως ο κόσμος αυτός κάποια στιγμή να μη μπορεί να συμμετάσχει και να προσφέρει σε αυτό παρ όλο που το θέλει. Τι θα γίνει; Οι άνθρωποι αυτοί που βασίζονται στο συσσίτιο και θα αυξηθούν ενδεχομένως τι θα γίνουν;
 Έχει περάσει απ το μυαλό όλων μας αυτό και το ζητούμενο είναι να υπάρχει ένα πιάτο φαγητό. Δική μου ελπίδα είναι η αναδιανομή των αγαθών και η διεύρυνση της.

 Καλλιεργείται αυτή η ιδέα στον κόσμο;
Ναι, γιατί πολλές φορές σε πολύ δύσκολες στιγμές ο κόσμος βοηθάει με οτιδήποτε μπορεί. Αργότερα θα ήθελα να δω σε κάθε γειτονιά και ένα συσσίτιο ώστε να ανατραπεί αυτή η ανισότητα που υπάρχει σήμερα.
Η Κουζίνα είναι καταδικασμένη να σταματήσει είτε με τον καλό τρόπο που το ευχόμαστε όλοι μας δηλαδή να ανατραπεί η όλη κατάσταση και να μην υπάρχει κανένας άνθρωπος θα ψάχνει ένα πιάτο φαγητό. Αυτός είναι ένας καλό τρόπος. Η με τον κακό τρόπο δηλαδή κρίση να βαθύνει και τότε να μην υπάρχει κόσμος να διαθέσει τρόφιμα είτε να μη μπορεί να διαθέσει το ρεύμα του να μαγειρέψει . Εκεί πέρα θα πάμε σε μια άλλη κατάσταση με ιστορικά παραδείγματα όπως το ΕΑΜ που κατάφερε σε καταστάσεις πολύ χειρότερες να τραφεί ο κόσμος ιδίως της Αθήνας που είχε περάσει τότε το φοβερό χειμώνα. Το’41 γιατί κατάφερε ο κόσμος και διεκδίκησε και κέρδισε να υπάρχουν τρόφιμα που πήγαιναν κατευθείαν σε σωματεία και τα σωματεία τα διέθεταν και όχι φιλανθρωπικές οργανώσεις και πάει λέγοντας αλλά είχε κάνει ένα δίκτυο που πραγματικά μέσα από πολύ σκληρές μάχες και αγώνες έφτασε σε αυτό το πράγμα, στις συνθήκες κατοχής ο κόσμος να μη πεθάνει της πείνας.

Πόσο εύκολο είναι στην δημοτική αρχή να αναλάβει τον ρόλο που έχετε αναλάβει εσείς; Ξέροντας ότι περάσαμε 2 χειμώνες με δημοτικά συμβούλια για την τύχη της Κουζίνας και με νεκρό άστεγο. Εσείς τι καταλάβατε; η δημοτική αρχή έχει πρόθεση να αναλάβει το έργο που όφειλε να είχε αναλάβει; Την σίτιση δηλαδή για να μην αναφερθώ στην στέγαση των ανθρώπων που είναι άστεγοι..
Η συμπαράσταση που έχει η Κοινωνική Κουζίνα από τις αρχές είναι σχεδόν μηδαμινή. Πάντως όταν χρειαστήκαμε κάποιο χώρο για να κάνουμε κάποια εκδήλωση μας τον παραχώρησαν. Αλλά είναι εντελώς δυσανάλογη η αφιλοκερδή προσφορά του κόσμου που είναι μεγάλη, σε σχέση με την προσφορά του δήμου .Βλέπεις τον κόσμο περνάει ρωτάει τι είναι εδώ και αμέσως ρωτάει πως μπορεί να προσφέρει.


 Σε ένα δήμο που κάνει «κονέ» με εισπρακτικές εταιρίες για να κάνει διαφήμιση στον τουρισμό πως δεν μπορεί ας πούμε να διαθέσει ένα κονδύλι για να στηρίξει και να αναπτύξει τέτοιου είδους δράσεις;
 Αν υπήρχε τέτοια πρόθεση δεν θα υπήρχε η κοινωνική κουζίνα και θα είχε υπήρχε η κατάλληλη δομή. Όχι μόνο δεν υπήρξε αυτή ξη πρόθεση, υπήρξε πρόθεση να την κλείσει. Έχει τελείως άγνοια του προβλήματος και αδιαφορία.

 Να πω σχετικά με τον δήμο; Θα ήταν ευχής έργων είτε ο δήμος είτε η πολιτεία να αναλάμβανε κάποιο ρόλο και θα ήταν πολύ εύκολο να γίνει και οικονομικά και πρακτικά αλλά δεν το κάνουν για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Αυτό έχει γίνει θέμα και στα σχολεία που υποσιτίζονται μαθητές και ακούγονται κάτι ποσά τεράστια για συσσίτια που έλεγαν ότι θα τα έκαναν μετά το Πάσχα.
Μιλάμε για τον δήμο Χανίων και έναν δήμαρχο που ψήφισε το μνημόνιο άρα ακολουθεί και τις μνημονιακές πολιτικές δίνει πολλές υπηρεσίες σε ιδιώτες.
Αρα για ποιο λόγο λοιπόν να αναλάβει να κάνει ένα τέτοιου είδους συσσίτιο.
Και επίσης τα άλλα συσσίτια της εκκλησίας ας πούμε θέλουν προϋποθέσεις όπως οι φυλετικές διακρίσεις, θρησκευτικές, αν έχει συγκεκριμένα χαρτιά κάποιος που επιβεβαιώνουν ότι είναι άστεγος ή άνεργος και αυτό λειτουργεί όχι μόνο σε κάποια συσσίτια αλλά και σε κοινωνικά παντοπωλεία. Εμείς καταλαβαίνουμε ότι για να έρχεται κάποιος εδώ σημαίνει ότι έχει ανάγκη. Δεν ζητάμε προϋποθέσεις δεν ζητάμε ταυτότητες δεν ζητάμε τίποτα. Άρα με αυτή την λογική κανένας δήμος ή πολιτεία με αυτούς τους νόμους που εφαρμόζονται με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης με τους Ξένιους Δίες με τις Μανωλάδες θα μπορούσε να το κάνει. Αυτό που κάνουμε εμείς δεν είναι φιλανθρωπία είναι αλληλεγγύη, και όπως έλεγε ένας παλιός αγωνιστής της πόλης «Η αλληλεγγύη είναι το πρώτο βήμα αντίστασης» το θέμα είναι να κάνουμε και τα υπόλοιπα.


Νομίζω ότι η ιδιομορφία της Κοινωνικής Κουζίνας δεν είναι φιλανθρωπία, είναι αλληλεγγύη και αυτό είναι ίσως το σημείο που την διαχωρίζει από τον δήμο ή την εκκλησία είναι αυτό τελικά.
 Τώρα αυτές τις μέρες πριν το Πάσχα κάποιο τραπεζικό-συνεταιριστικό ίδρυμα των Χανίων μοίρασε διάφορα σε όλες τις «επώνυμες» δομές.
Η Κουζίνα δεν πήρε τίποτα απολύτως γιατί δεν την θεωρούν ότι υπάρχει νομικά και λοιπά.
 Δεν την ενδιαφέρει πάντως την Κοινωνική Κουζίνα να γίνει παράρτημα του δήμου. Δεν θα την βοηθήσει σαν δράση ή σαν κίνηση αυτό.


 Αν εγώ θέλω να φέρω τρόφιμα τι ώρα μπορώ να τα φέρω, υπάρχει κάποιος που μπορώ να απευθυνθώ, υπάρχει κάποιος άνθρωπος για να δηλώσω την πρόθεση μου, πρέπει να έρθω κάποιες συγκεκριμένες ώρες;
 Η Κοινωνική κουζίνα είναι ανοιχτή από τις 20:30-22:00 κάθε βράδυ μέσα σε αυτό το διάστημα μπορεί να έρθει και να προσφέρει ότι θέλει και να πάρει όποιες πληροφορίες θέλει. Υπάρχει ενημερωτικό μπλοκ και υπάρχουν άτομα που μπορούν να απευθυνθούν. (Γιωργία Μοχλάκη 6983109886
,Μένη Ζιάκα 6945940752)

:Aξια λόγου και ενδεικτική του πως αντιλαμβάνονται οι σιτιζόμενοι την δράση της Κοινωνικής Κουζίνας είναι και η στάση του Νορντίν, ενός νέου ανθρώπου από την Αλγερία που βοηθάει με όποιο τρόπο μπορεί.
Ο Νορντίν, όπως μας είπε, βρίσκεται στα Χανιά τα τελευταία χρόνια, αλλά εδώ και καιρό δεν έχει δουλειά με αποτέλεσμα η ζωή του, όπως και τόσων άλλων να είναι δύσκολη.
Η Κοινωνική Κουζίνα για τον ίδιο είναι αυτό που τον στηρίζει και τον βοηθάει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες. Η συνδρομή του στις δράσεις της συλλογικότητας άλλωστε είναι η πιο αληθινή μαρτυρία.


ευχαριστούμε την κοινωνική κουζίνα , τη Γεωργία, τον Φραγκίσκο, τον Χρήστο τον Νορντήν για τη φιλοξενία
περισσότερες πληροφορίες για όποιον θέλει να συνδράμει :http://koinonikikoyzina.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου