Μη φοβηθείς να πεις μια μέρα όχι. Μια είναι κι ακριβή αυτή η
στιγμή. Στοχάσου νικητής είναι εκείνος που'χει θάρρος το Ρουβίκωνα να διαβεί.
Υπουργείο Οικονομικών. Το γραφείο του Κωστή είναι γεμάτο κόσμο. Χαρούμενες
φωνές, γέλια και τσουγκρίσματα ποτηριών.Νεαροί με πακέτα γεμάτα λαχταριστούς
μεζέδες είχαν καταφτάσει από νωρίς το απόγευμα. Ο Γιάννης είχε ζητήσει να μην
τσιγγουνευτούν το φαγητό. Σουβλάκια, πατάτες, μπύρες και γιορτινή διάθεση για
να ευχηθούν Καλά Χριστούγεννα στον Πολ , τον Ματία και τον Κλάους.
-Ο Πολ σήκωσε το ποτήρι. Χαμογελούσε. Του άρεσε στο προτεκτοράτο. Oι διοικητές ήταν συνεργάσιμοι και ιδιαίτερα πρόθυμοι να υπακούσουν εντολές. Τις εντολές της τρόικας , την οποία ο Πολ είχε την τιμή να εκπροσωπεί. Οι ιθαγενείς τον προβλημάτιζαν κάπως το τελευταίο διάστημα. Οι Έλληνες έδειχναν να έχουν τεράστιες αντοχές παρά τις δυσκολίες, την κρίση και τα μέτρα. Κάποιοι, μάλιστα, έβγαιναν για διασκέδαση και είχαν το θράσος να πηγαίνουν στα ίδια εστιατόρια που προτιμούσε η αποστολή των τροϊκανών. Ο Πολ πάμπολλες φορές είχε ζητήσει να εκκενωθούν οι χώροι διασκέδασης προκειμένου να πιει το ποτό του με την ησυχία του, αλλά οι άνδρες της ασφάλειας τον είχαν ενημερώσει πως αυτό ήταν αδύνατο. Έκτοτε ο Πολ προτιμούσε την ηρεμία του ξενοδοχείου. Γευμάτιζε στο εστιατόριο όπου κανείς δεν τον ενοχλούσε - κάπου κάπου έβλεπε από μακριά κυβερνητικούς διοικητές να γευματίζουν, αλλά δεν είχαν το θάρρος να του μιλήσουν- και έπινε το ποτό του στο μπαρ του ξενοδοχείου. Όταν ήταν πολύ κουρασμένος έμενε απλά στη σουίτα του και απολάμβανε τη θέα. Η Αθήνα ήταν υπέροχη στο νυχτερινό φως. Η Ελλάδα ήταν υπέροχη. Με τους Έλληνες είχε πρόβλημα. Θυμόταν τότε το σύνθημα του ΔΝΤ του παγκόσμιου αυτού οργανισμού: ''Νo people no problems''. Κάποια στιγμή οι ιθαγενείς θα έπαυαν να υπάρχουν παρά την ανθεκτικότητα τους κι όσοι θα έμεναν θα ήταν σα να μην υπάρχουν.
-Οδός Δεληγώργη Αθήνα.Το κρύο είναι τσουχτερό κι απόψε. Ο Διονύσης τρίβει τα χέρια του. Τα δάχτυλά του έχουν παγώσει. Κρέμασε και τις τελευταίες μπάλες που βρήκε στα σκουπίδια στο χώρο γύρω από το νέο του σπίτι. Ο δρόμος είναι εδώ και μερικούς μήνες το νέο του σπίτι. Ο Διονύσης είναι ένας από τους 25.000 άστεγους της οικονομικής κρίσης. Με πτυχίο, μεταπτυχιακό και τρεις γλώσσες βρέθηκε άνεργος και παγωμένος στους δρόμους της Αθήνας. Ούτε κι ο ίδιος ξέρει γιατί στόλισε το δρόμο όπου έχει τη κουβέρτα και το χαρτόκουτο του. Κάποιοι από τους άστεγους στις διπλανές γωνίες τον χλεύαζαν, κάποιοι άλλοι τον βοήθησαν να βρει πεταμένα στολίδια. ''Είμαι ακόμη ζωντανός'' ουρλιάζει η ψυχή του στο σκοτάδι, ενώ τυλίγει γύρω του τη βρώμικη κουβέρτα.
-Στο Προεδρικό Μέγαρο όλα τα φώτα ήταν αναμμένα.Ο Κάρολος επέβλεπε τους στολισμούς για τη περίοδο των Χριστουγέννων.Οι μυρωδιές από φρέσκο βούτυρο σου έσπαζαν τη μύτη. Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες κι άλλα καλούδια είχαν τοποθετηθεί σε πιατέλες. Ο Κάρολος αναρωτήθηκε τι θα τα έκανε τόσα γλυκά. Έπρεπε να είχε δώσει στον Αντώνη ένα-δυο κιλά που τον επισκέφτηκε τη Δευτέρα. Στον Αλέξη πάλι δεν τόλμησε να προσφέρει, ήξερε πως δεν είχε ιδιαίτερη αδυναμία στις γιορτές. Φώναξε τον διευθυντή του γραφείου του:''Κωνσταντίνε, να στείλουμε 2 κιλά μελομακάρονα στο Βαγγέλη, ή καλύτερα 3 κιλά μελομακάρονα και 3 κιλά κουραμπιέδες'' είπε ο Κάρολος. Ο διευθυντής της προεδρίας της δημοκρατίας έκπληκτος κούνησε το κεφάλι: ''Μα....τι θα κεράσουμε τα παιδιά και τους συλλόγους που θα μας πουν τα κάλαντα την Παραμονή Χριστουγέννων;;'' ''Δεν θα είμαι εδώ την Παραμονή'' ούρλιαξε εκνευρισμένος ο Κάρολος ''Πόσες φορές πρέπει να το πω ότι χρειάζομαι ξεκούραση και πρέπει να λείψω;;'' Είχε αποφασίσει φέτος να φύγει νωρίτερα για Γερμανία για να ηρεμήσει. ''Και πες στην Ελένη να μου φέρει το τσάι μου'' είπε βγαίνοντας από το δωμάτιο. Δεν θα τελειώσει η θητεία μου, σκέφτηκε, θα πάω στα Γιάννενα να ταΐζω τις πάπιες στη λίμνη .......
- Ο Αργύρης περίμενε πάνω από 2 ώρες στην ουρά της ΔΕΗ. Εδώ και 6 μήνες ζούσαν χωρίς ρεύμα. Ο ίδιος ήταν άνεργος και η σύζυγός του είχε να πληρωθεί 4 μήνες. Τα έβγαζαν δύσκολα πέρα με δυο παιδιά και το στεγαστικό. Σήμερα είχε την ελπίδα πως όλα θα τελείωναν και θα μπορούσαν να περάσουν φωτεινά και ζεστά Χριστούγεννα. ''Χρειάζομαι τη φορολογική σας δήλωση'' είπε η κοπέλα στο γκισέ. ''Δεν έχω κάνει φορολογική δήλωση, είμαι άνεργος, δεν είχα χρήματα ούτε για γάλα των παιδιών, δεν μπορούσα να πληρώσω λογιστή'' προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο Αργύρης. ''Λυπάμαι, δεν μπορώ να κάνω κάτι....οι νόμοι είναι νόμοι.... '' είπε η κοπέλα. Ο Αργύρης την κοίταξε εκνευρισμένος. Ήθελε να φωνάξει, να ουρλιάξει, να βρίσει..... δεν έκανε τίποτα. Πήρε απλά την απόφαση. Θα έκανε μόνος του τη σύνδεση και ας ερχόταν να τον πιάσουν. Τουλάχιστον δεν θα ζούσαν πλέον στα σκοτάδια. Βγαίνοντας από το υποκατάστημα της ΔΕΗ έπεσε πάνω σε μια γριούλα. Κρατούσε το λογαριασμό και τις λιγοστές της οικονομίες στα χέρια και πήγαινε για διακανονισμό. Ο Αργύρης έφυγε τρέχοντας , η γριούλα πήγε στο ταμείο μονολογώντας για το υπέρογκο ποσό στο λογαριασμό : ''Θα τα φταίει το καντήλι που καίει όλη μέρα'' προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της.
- Ο Αντώνης έψαχνε τις γραβάτες του. ''Θα πάρω και την κόκκινη και τη γαλάζια και τη μεταξωτή με τις ρίγες '' σκέφτηκε. Η σύνοδο κορυφής είχε πολύ μεγάλη σημασία, ειδικά μετά την τρίτη ορκωμοσία της Ανγκελικούλας-Δωροθέας και την εκταμίευση της δόσης. Έπρεπε να πάρει τη πολιτική στήριξη που χρειαζόταν. Έπρεπε να κινηθεί όσο πιο έξυπνα μπορούσε. Για το λόγο αυτό διάλεξε να πάρει μαζί του και τον Δημήτρη. Είχε εμπειρία ο Τζιμ και μέχρι στιγμής φαινόταν να είναι ο μόνος κερδισμένος της κατάστασης. Ο Αντώνης μάθαινε πως στο ΥΠΕΞ οι διπλωμάτες αναπωλούσαν τις παλιές καλές μέρες της θητείας του και ότι στις Διευθύνσεις Α2 και Α4 ήταν εκνευρισμένοι με τον Βαγγέλη. Μάθαινε κι άλλα πράγματα ο Αντώνης. Οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι ο Τζιμ προετοιμαζόταν για την επόμενη μέρα στη γαλάζια παράταξη.... κι αυτό τον ανησυχούσε πιο πολύ απ' όλα.
- Το κρύο απόψε στην Αθήνα ήταν τσουχτερό. Λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα η πόλη παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των κατοίκων της με φωτάκια, λαμπιόνια και στολισμένες βιτρίνες, έμοιαζε σαν κούκλα άχαρη και παρατημένη. Σαν κούκλα από κάποιο παραμύθι που έχασε την ομορφιά της και την πέταξαν στην άκρη. Και όπως όλα τα παραμύθια που σέβονται τον εαυτό τους έτσι κι αυτό το παραμύθι έχει βασιλιάδες που ζουν στην Ευρώπη, μια βασίλισσα που ζει στο Βερολίνο, αξιωματικούς , διοικητάδες, σκλάβους ,δράκους και ένα γκόλουμ που κάπου εκεί στα σκοτεινά επιζητεί το δαχτυλίδι της εξουσίας.......
Σας φιλώ γλυκά,
Η Οχιά για το madata.
-Ο Πολ σήκωσε το ποτήρι. Χαμογελούσε. Του άρεσε στο προτεκτοράτο. Oι διοικητές ήταν συνεργάσιμοι και ιδιαίτερα πρόθυμοι να υπακούσουν εντολές. Τις εντολές της τρόικας , την οποία ο Πολ είχε την τιμή να εκπροσωπεί. Οι ιθαγενείς τον προβλημάτιζαν κάπως το τελευταίο διάστημα. Οι Έλληνες έδειχναν να έχουν τεράστιες αντοχές παρά τις δυσκολίες, την κρίση και τα μέτρα. Κάποιοι, μάλιστα, έβγαιναν για διασκέδαση και είχαν το θράσος να πηγαίνουν στα ίδια εστιατόρια που προτιμούσε η αποστολή των τροϊκανών. Ο Πολ πάμπολλες φορές είχε ζητήσει να εκκενωθούν οι χώροι διασκέδασης προκειμένου να πιει το ποτό του με την ησυχία του, αλλά οι άνδρες της ασφάλειας τον είχαν ενημερώσει πως αυτό ήταν αδύνατο. Έκτοτε ο Πολ προτιμούσε την ηρεμία του ξενοδοχείου. Γευμάτιζε στο εστιατόριο όπου κανείς δεν τον ενοχλούσε - κάπου κάπου έβλεπε από μακριά κυβερνητικούς διοικητές να γευματίζουν, αλλά δεν είχαν το θάρρος να του μιλήσουν- και έπινε το ποτό του στο μπαρ του ξενοδοχείου. Όταν ήταν πολύ κουρασμένος έμενε απλά στη σουίτα του και απολάμβανε τη θέα. Η Αθήνα ήταν υπέροχη στο νυχτερινό φως. Η Ελλάδα ήταν υπέροχη. Με τους Έλληνες είχε πρόβλημα. Θυμόταν τότε το σύνθημα του ΔΝΤ του παγκόσμιου αυτού οργανισμού: ''Νo people no problems''. Κάποια στιγμή οι ιθαγενείς θα έπαυαν να υπάρχουν παρά την ανθεκτικότητα τους κι όσοι θα έμεναν θα ήταν σα να μην υπάρχουν.
-Οδός Δεληγώργη Αθήνα.Το κρύο είναι τσουχτερό κι απόψε. Ο Διονύσης τρίβει τα χέρια του. Τα δάχτυλά του έχουν παγώσει. Κρέμασε και τις τελευταίες μπάλες που βρήκε στα σκουπίδια στο χώρο γύρω από το νέο του σπίτι. Ο δρόμος είναι εδώ και μερικούς μήνες το νέο του σπίτι. Ο Διονύσης είναι ένας από τους 25.000 άστεγους της οικονομικής κρίσης. Με πτυχίο, μεταπτυχιακό και τρεις γλώσσες βρέθηκε άνεργος και παγωμένος στους δρόμους της Αθήνας. Ούτε κι ο ίδιος ξέρει γιατί στόλισε το δρόμο όπου έχει τη κουβέρτα και το χαρτόκουτο του. Κάποιοι από τους άστεγους στις διπλανές γωνίες τον χλεύαζαν, κάποιοι άλλοι τον βοήθησαν να βρει πεταμένα στολίδια. ''Είμαι ακόμη ζωντανός'' ουρλιάζει η ψυχή του στο σκοτάδι, ενώ τυλίγει γύρω του τη βρώμικη κουβέρτα.
-Στο Προεδρικό Μέγαρο όλα τα φώτα ήταν αναμμένα.Ο Κάρολος επέβλεπε τους στολισμούς για τη περίοδο των Χριστουγέννων.Οι μυρωδιές από φρέσκο βούτυρο σου έσπαζαν τη μύτη. Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες κι άλλα καλούδια είχαν τοποθετηθεί σε πιατέλες. Ο Κάρολος αναρωτήθηκε τι θα τα έκανε τόσα γλυκά. Έπρεπε να είχε δώσει στον Αντώνη ένα-δυο κιλά που τον επισκέφτηκε τη Δευτέρα. Στον Αλέξη πάλι δεν τόλμησε να προσφέρει, ήξερε πως δεν είχε ιδιαίτερη αδυναμία στις γιορτές. Φώναξε τον διευθυντή του γραφείου του:''Κωνσταντίνε, να στείλουμε 2 κιλά μελομακάρονα στο Βαγγέλη, ή καλύτερα 3 κιλά μελομακάρονα και 3 κιλά κουραμπιέδες'' είπε ο Κάρολος. Ο διευθυντής της προεδρίας της δημοκρατίας έκπληκτος κούνησε το κεφάλι: ''Μα....τι θα κεράσουμε τα παιδιά και τους συλλόγους που θα μας πουν τα κάλαντα την Παραμονή Χριστουγέννων;;'' ''Δεν θα είμαι εδώ την Παραμονή'' ούρλιαξε εκνευρισμένος ο Κάρολος ''Πόσες φορές πρέπει να το πω ότι χρειάζομαι ξεκούραση και πρέπει να λείψω;;'' Είχε αποφασίσει φέτος να φύγει νωρίτερα για Γερμανία για να ηρεμήσει. ''Και πες στην Ελένη να μου φέρει το τσάι μου'' είπε βγαίνοντας από το δωμάτιο. Δεν θα τελειώσει η θητεία μου, σκέφτηκε, θα πάω στα Γιάννενα να ταΐζω τις πάπιες στη λίμνη .......
- Ο Αργύρης περίμενε πάνω από 2 ώρες στην ουρά της ΔΕΗ. Εδώ και 6 μήνες ζούσαν χωρίς ρεύμα. Ο ίδιος ήταν άνεργος και η σύζυγός του είχε να πληρωθεί 4 μήνες. Τα έβγαζαν δύσκολα πέρα με δυο παιδιά και το στεγαστικό. Σήμερα είχε την ελπίδα πως όλα θα τελείωναν και θα μπορούσαν να περάσουν φωτεινά και ζεστά Χριστούγεννα. ''Χρειάζομαι τη φορολογική σας δήλωση'' είπε η κοπέλα στο γκισέ. ''Δεν έχω κάνει φορολογική δήλωση, είμαι άνεργος, δεν είχα χρήματα ούτε για γάλα των παιδιών, δεν μπορούσα να πληρώσω λογιστή'' προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο Αργύρης. ''Λυπάμαι, δεν μπορώ να κάνω κάτι....οι νόμοι είναι νόμοι.... '' είπε η κοπέλα. Ο Αργύρης την κοίταξε εκνευρισμένος. Ήθελε να φωνάξει, να ουρλιάξει, να βρίσει..... δεν έκανε τίποτα. Πήρε απλά την απόφαση. Θα έκανε μόνος του τη σύνδεση και ας ερχόταν να τον πιάσουν. Τουλάχιστον δεν θα ζούσαν πλέον στα σκοτάδια. Βγαίνοντας από το υποκατάστημα της ΔΕΗ έπεσε πάνω σε μια γριούλα. Κρατούσε το λογαριασμό και τις λιγοστές της οικονομίες στα χέρια και πήγαινε για διακανονισμό. Ο Αργύρης έφυγε τρέχοντας , η γριούλα πήγε στο ταμείο μονολογώντας για το υπέρογκο ποσό στο λογαριασμό : ''Θα τα φταίει το καντήλι που καίει όλη μέρα'' προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της.
- Ο Αντώνης έψαχνε τις γραβάτες του. ''Θα πάρω και την κόκκινη και τη γαλάζια και τη μεταξωτή με τις ρίγες '' σκέφτηκε. Η σύνοδο κορυφής είχε πολύ μεγάλη σημασία, ειδικά μετά την τρίτη ορκωμοσία της Ανγκελικούλας-Δωροθέας και την εκταμίευση της δόσης. Έπρεπε να πάρει τη πολιτική στήριξη που χρειαζόταν. Έπρεπε να κινηθεί όσο πιο έξυπνα μπορούσε. Για το λόγο αυτό διάλεξε να πάρει μαζί του και τον Δημήτρη. Είχε εμπειρία ο Τζιμ και μέχρι στιγμής φαινόταν να είναι ο μόνος κερδισμένος της κατάστασης. Ο Αντώνης μάθαινε πως στο ΥΠΕΞ οι διπλωμάτες αναπωλούσαν τις παλιές καλές μέρες της θητείας του και ότι στις Διευθύνσεις Α2 και Α4 ήταν εκνευρισμένοι με τον Βαγγέλη. Μάθαινε κι άλλα πράγματα ο Αντώνης. Οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι ο Τζιμ προετοιμαζόταν για την επόμενη μέρα στη γαλάζια παράταξη.... κι αυτό τον ανησυχούσε πιο πολύ απ' όλα.
- Το κρύο απόψε στην Αθήνα ήταν τσουχτερό. Λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα η πόλη παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των κατοίκων της με φωτάκια, λαμπιόνια και στολισμένες βιτρίνες, έμοιαζε σαν κούκλα άχαρη και παρατημένη. Σαν κούκλα από κάποιο παραμύθι που έχασε την ομορφιά της και την πέταξαν στην άκρη. Και όπως όλα τα παραμύθια που σέβονται τον εαυτό τους έτσι κι αυτό το παραμύθι έχει βασιλιάδες που ζουν στην Ευρώπη, μια βασίλισσα που ζει στο Βερολίνο, αξιωματικούς , διοικητάδες, σκλάβους ,δράκους και ένα γκόλουμ που κάπου εκεί στα σκοτεινά επιζητεί το δαχτυλίδι της εξουσίας.......
Σας φιλώ γλυκά,
Η Οχιά για το madata.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου