Καλά Χριστούγεννα κ. Δήμαρχε

Είδα στο όνειρο μου
άστεγους, σκιές μέσα στις σκιές
να κατεβάζουν κουβέρτες απ' τα δέντρα της πλατείας
για να σκεπαστούν μ' αυτές,
καταστρέφοντας μια πολιτιστική πρωτοβουλία,
έτσι, για να μην πεθάνουν απ' το κρύο
τι που τα χαρτόκουτα
δεν ήτανε πια της μόδας.

Ξύπνησα.
Φοβισμένος και ιδρωμένος,
σκέπασα το πρόσωπό μου, έτρεμα.
Όχι, δεν έβλεπα όνειρο.
Χειρότερη απ' τα όνειρα
η πραγματικότητα.
Άστεγοι, άνεργοι
και μετανάστες
στέκονταν γυμνοί
μπροστά από ένα πολύχρωμο
εκτελεστικό απόσπασμα,
- με κασκόλ και σκούφους
χορηγία κάποιας ελληνικής βιοτεχνίας
από την Βουλγαρία -
κατηγορούμενοι ως τρομοκράτες,
ως παράσιτα
γιατί κατέστρεψαν
το πνεύμα των ημερών
ζητώντας μια κουβέρτα
για να ζεστάνουν το σαρκίο τους.

Λίγο πιο πέρα, στο ζεστό γραφείο του
με ζεστό καφέ χωρίς ζάχαρη
ζεστές κάλτσες, σακάκια, παντελόνια
ο Δήμαρχος
έστελνε τις τηλεοπτικές ευχές του
για Καλά Χριστούγεννα.

Ειρήναιος Μαράκης, 23/12/2013