Δεν είχα ακόμα στείλει το φετινό μου γράμμα στον καλό
γεροντάκο που μας φέρνει τα δώρα κάθε χρόνο. Ώσπου, ξάφνου, βλέπω κάτω από την
πόρτα μου ένα γράμμα. Το σηκώνω με εκείνη την περιέργεια και την ανυπομονησία
που μας καταβάλει όταν λαμβάνουμε κάτι χωρίς να το περιμένουμε. Το μάτι μου
έπεσε αμέσως στον αποστολέα. Ήταν ο Άγιος Βασίλης από τον μακρινό βορρά.
Παραλήπτης εγώ. Η σκέψη μου, σε μια προσπάθεια να προλάβει τα μάτια μου, μου
είπε πως ο καλός γεροντάκος, ο πάλαι ποτέ πρασινοντυμένος, γνώριζε τις
επιθυμίες μου ήδη και βάλθηκε να μου τις πραγματοποιήσει. Η πραγματικότητα
βέβαια έμελλε να είναι διαφορετική καθώς το περιεχόμενο του γράμματος που
κρατούσα στα χέρια είχε ως εξής:
Αγαπητέ μου
Σε αντίθεση με κάθε χρόνο, φέτος δεν θα μπορέσουμε να
παραλάβουμε γράμματα και προφανώς ούτε να μοιράσουμε δώρα. Η παγκόσμια
οικονομική κρίση έφτασε και στα μέρη μου, και ήδη έχω ξεκινήσει τις περικοπές.
Έπειτα από πολύωρες συζητήσεις, με την χρόνια τώρα συνεργάτιδα, και στυλίστριά
μου, κ. Κόκα Κόλα οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα πως η απόφαση αυτή
είναι μονόδρομος. Η ίδια μάλιστα, στην χώρα την οποία ζεις, απέλυσε 33
υπαλλήλους από το τμήμα διανομής. Κάποιοι συνάδελφοι τους, οι οποίοι αδυνατούν
να καταλάβουν την αναγκαιότητα, φωνάζουν για αδικία. Οι ανόητοι. Σε κάθε
περίπτωση εδώ θα εστιάσω στις δικές μου υποθέσεις.
Εδώ στον βορρά όλα έβαιναν σύμφωνα με το σχέδιο. Και όλα θα
ήταν μια χαρά ακόμα και τώρα αν τα ξωτικά δεν έπαυαν την εργασία τους και
διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες εργασίας τους. Οφείλουν να θεωρούν τους εαυτούς
τους ωφελούμενους που βρίσκονται εκεί, διαφορετικά αυτό που τους περιμένει
είναι η ανεργία. Το γεγονός ότι είναι εποχιακοί και ευέλικτοι εργαζόμενοι,
ανειδίκευτοι, χαμηλόμισθοι, και ανασφάλιστοι δεν είναι δα και τόσο σημαντικό,
όταν το έργο που επιτελούν είναι για το γενικό καλό.
Γνωρίζεις πάντως πολύ καλά ότι χωρίς παραγωγούς δεν υπάρχει
παραγωγή και χωρίς παραγωγή δεν υπάρχει διανομή. Να διανέμεις τι; Βέβαια, για
να είμαι ειλικρινής, υπάρχει η πρόταση από τα ξωτικά να ξαναμοιράσουμε το
εργοστάσιο. Να το δουλέψουμε, λένε, επί ίσοις όροις. Στα πλαίσια κάποιου είδους
συνεταιρισμού. ΧΟ ΧΟ ΧΟ… Αν είναι δυνατόν! Εγώ και αυτά τα άσχημα κοκαλιάρικα
όντα δεν είμαστε το ίδιο.
Για να μην μακρηγορήσω πάντως κλείνω αυτό το σύντομο γράμμα
λέγοντας πως ούτως η άλλως δεν έβλεπα με πολύ διάθεση το ταξίδι στην Ελλάδα.
Αφενός επειδή έχω μάθει πως ανάψατε τα τζάκια και δεν θα μπορούσα να
προσγειωθώ, ειδάλλως θα κατέληγα στις φλόγες. Και αφετέρου, αυτή σας η πράξη
προκάλεσε την αιθαλομίχλη, η οποία μου προκαλεί και αναπνευστικά προβλήματα.
Μάλιστα θεωρώ ότι φέτος είστε και ανάξιοι των δώρων. Σαν τα ξωτικά και εσείς,
έχετε πάψει να βάλετε πλάτη, και αυτό είναι ανησυχητικό. Μίζερα Χριστούγεννα
φέτος. Σας αφήνω για να τακτοποιήσω τις υποθέσεις μου. Όσο για τις δικές σας,
θα συμβούλευα, να είστε περισσότερο υπάκουοι σε αυτά που λέει ο νόμος. Αυτός
ξέρει.
Με απόλυτη ειλικρίνεια
Αϊ Βασίλης
Αυτά μου έγραψε ο γεροντάκος έχοντας αυτό – ξεσκεπαστεί και
δείχνοντάς μου το πραγματικό του πρόσωπο. Στη συνέχεια έμαθα ότι το ίδιο γράμμα
στάλθηκε σε όλους τους κατοίκους της χώρας. Οι περισσότεροι όμως συνεχίζουν να
πιστεύουν στον γέρο μη έχοντας το απαραίτητο θάρρος και την απαιτούμενη
αποφασιστικότητα να τον αφήσουν πίσω. Να τον ξεπεράσουν. Εγώ πάλι πήρα το
μάθημά μου και τολμώ να το μοιραστώ μαζί σας. Φέτος δεν έχει δώρα, αν όμως από
του χρόνου ξαναμπούμε στην κανονικότητα των δώρων και του Αϊ Βασίλη, ένα είναι
σίγουρο: ότι τα ξωτικά δεν θα περνάνε καλά.
Σ.Λ
Σ.Λ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου