Ένας μήνας Τοίχος

Ένας μήνας ζωής για τον Τοίχο. Έναν τοίχο που φιλοδοξούμε να χρησιμοποιηθεί από πολλούς. Ο τοίχος βλέπετε πάντα ήταν ένα μέσο επικοινωνίας των κατατρεγμένων, των αντιστεκόμενων. Οι τοίχοι της χώρας ήταν γεμάτοι με κόκκινες και μαύρες μπογίες, αλλά και αφίσες. Στην κατοχή, στην εποχή του 1-1-4, στη χούντα.... Φιλοδοξούμε να γεμίσουμε και εμείς τον «τοίχο» μας με συνθήματα αντίστασης δικά μας και δικά σας γιατί το έχουμε όλοι ανάγκη. Και πόσο μεγάλη ανάγκη για ενημέρωση υπάρχει στις μέρες μας! Πόση ανάγκη από τοίχους πολύχρωμους, από τοίχους που μιλούν!

Ένας μήνας ζωής λοιπόν. Και τους μετράμε τους μήνες, όπως τα νέα ζευγάρια μετρούν τη σχέση τους. Και είναι σχέση αυτό που ζούμε. Ένα φλερτ με την ενημέρωση, με την επικοινωνία,,, ένα φλέρτ μεταξύ μας, αλλά και με τους αναγνώστες μας. Δεν σκεφτόμαστε ακόμη το μέλλον μιας και κάθε μέρα μιας νέας σχέσης μοιάζει παντοτινή.

Πάντως αυτή η σχέση θα κρατήσει καιρό, γιατί δεν προήλθε από την εσωτερική μας ανάγκη «να ερωτευτούμε», όπως συμβαίνει σε μερικές περιπτώσεις. «Ερωτευτήκαμε» τους καιρούς που ζούμε κεραυνοβόλα. Και πως να μην τους ερωτευτούμε; Ιερισσός-Αποπηγάδι-Κερατέα-βιομηχανία διώξεων-ανεργία στα ύψη-Κύπρος-Νέα μνημόνια κάθε χρόνο-κόσμος στους δρόμους- Αγανακτισμένοι-Γενικές απεργίες (έστω έτσι)-Νεοναζί σε συνεργασία με το κράτος να χτυπούν....

Όλα αυτά είναι ερωτεύσιμα μιας και κυοφορούν ήδη την αλλαγή και κάτι εντελώς νέο. Στο χέρι μας είναι το αν αυτό το νέο θα είναι καλύτερο ή χειρότερο από αυτό που είχαμε συνιθίσει να ζούμε, υπνωτισμένοι από τις πολύχρωμες πλασικές χάντρες που μας  μοίραζαν τόσα χρόνια, όπως το σηνυθίζουν άλλωστε οι κατακτητές στους ιθαγενείς. Μόνο που οι κατακτητές και οι Ιθαγενείς στη δική μας περίπτωση δεν διακρίνονται ούτε με εθνικά ούτε με φυλετικά κριτήρια. Διακρίνονται μόνο από λίστες λανγκάρντ.

Ένας μήνας ζωής, και μοιάζει σαν να ταν από πάντα, μιας και δεν πρωτοτυπούμε, απλώς γινόμαστε ένα ακόμη κομμάτι του puzzle της ανεξάρτητης ενημέρωσης που ήδη παρακολουθούσαμε. Απλά γιναμε ένα ακόμη «πρατήριο επικαιρότητας» με τις αναδημοσιεύσεις μας, αλλά και μια μικρή βιοτεχνία παραγωγής ειδήσεων και σχολίων. Φιλοδοξούμε να συνεχίσουμε πιο παραγωγικά. Φιλοδοξούμε να ενημερώσουμε έστω και έναν πολίτη την άλλη αλήθεια που δεν θα μάθει ποτέ από την τηλεόραση. Φιλοδοξούμε να πείσουμε έστω και έναν άνθρωπο,  οτι κάτι δεν πάει καλά σε αυτή τη χώρα, σε αυτήν την Ήπειρο, σε αυτόν τον πλανήτη. Φιλοδοξούμε ο νέος κόσμος που έρχεται να είναι ο δικός μας κόσμος, έτσι όπως τον ζωγραφίζουν τα πιαδιά, έτσι όπως τον τραγουδησε ο Χατζηδάκης, έτσι όπως τον ζουν οι ερωτευμένοι, έτσι όπως τον ονειρεύτηκαν όλοι οι σύντροφοι και οι ποιητές  στους αιώνες που πέρασαν,,, από τον Σπάρτακο  μέχρι και σήμερα. Φιλοδοξούμε να έχουμε βάλει και εμείς ένα λιθαράκι σε όλο αυτό.

Και ας κλείσουμε έτσι με τις φιλοδοξίες μας αυτά τα πρόωρα γενέθλια......

ο παράωρος