Ο εγωισμός μεγαλώνει την κρίση

Η κρίση κάθε μέρα μεγαλώνει και πιο πολύ και ήδη υπάρχει πολύς κόσμος στους δρόμους, άστεγοι. Αυτή την εβδομάδα ακούστηκε ότι θα γίνεται άρση και της πρώτης κατοικίας σε οικογένειες που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Υπάρχει άραγε κανείς που να μπορεί ανταπεξέλθει; Αν ισχύσει αυτός ο νόμος τότε θα μιλάμε για ένα κράτος αστέγων και μόνο. Τρομάζει και πολύ η ιδέα αυτή. Και ο κόσμος είναι τόσος φοβισμένος που δεν αντιδρά.

Στα φαρμακεία οι λίστες φαρμάκων που είναι σε έλλειψη μεγαλώνει, όπως και των ανθρώπων που δεν μπορούν να πάρουν όσα χρειάζονται επειδή δεν έχουν να πληρώσουν ούτε για τα απαραίτητα. Ο κόσμος πλέον έχει στραφεί σε κοινωνικούς φορείς για να επιζήσει με την όση αξιοπρέπεια του χει μείνει ζητώντας φαγητό, στέγη, φάρμακα. Δεν είναι θέμα ότι χάνεις την αξιοπρέπεια σου ζητώντας βοήθεια αλλά θέμα εγωισμού που δεν σε αφήνει να σκεφτείς. Όσοι τυχεροί δουλεύουν ακόμα άλλοι το κάνουν από θέμα βιοπορισμού και άλλοι απλά το κάνουν μόνο και μόνο για να έχουν απασχολημένο το μυαλό τους και να μην σκέφτονται την κατάσταση αυτή.
Υπάρχουν βέβαια άνθρωποι που ακόμα ζουν σε έναν κόσμο όμορφα πλασμένο και δικαίως την στιγμή που αρνούνται να δεχτούν την κατάσταση αυτή και ψάχνουν τρόπους που θα τους εξυπηρετούν ώστε να μην χάσουν τις ευκαιρίες που τους δίνονται να τις εκμεταλλευθούν για τον εαυτό τους και χωρίς να υπολογίζουν ότι θα είναι εις βάρος των άλλων γύρω τους. Και πώς να το υπολογίσουν την στιγμή που οι νόμοι σε περιπτώσεις τέτοιες τους διευκολύνουν.
Ο αριθμός των μεταναστών που φεύγουν έχει χαθεί πλέον την στιγμή που φεύγουν μαζικά για το εξωτερικό με τις βαλίτσες τους γεμάτες ελπίδες για ένα πιο αξιοπρεπές μέλλον γι αυτούς και όσους μένουν πίσω απ τις οικογένειες τους. Φεύγουν μήπως και μπορέσουν να ζήσουν καλύτερα σε συγγενείς και φίλους που είναι ήδη κάπου στο εξωτερικό. Φεύγουν για να βοηθήσουν και τους εαυτούς τους και τους δικούς τους. Η πλειοψηφία μεταναστών που φεύγει είναι συστημένη από δω μιας και πολλές χώρες ζητάνε ανθρώπινο δυναμικό. Τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται από ανθρώπους που μπορούν να τις εκμεταλλευθούν ανά πάσα ώρα και στιγμή και όσοι μπορούν και θέλουν να το κάνουν. Και καλή τους τύχη.
Αυτοί που μένουν πίσω κάθε μέρα η ζωή τους γίνεται και πιο δύσκολη όσοι μπορούν και αντέχουν να παλέψουν το κάνουν και καμιά φορά καταφέρνουν να σταθούν ακόμα λίγο στα πόδια τους. Μέσα στην όλοι κατάσταση υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται ακόμα πιο δημιουργικοί προς όφελος τους και των γύρων τους. Χρειάζεται η δημιουργία να υπάρχει όπως και ένα λογικό μυαλό για να προχωρήσουμε όλοι μαζί. Χρειάζεται να ξεκινήσουμε να αντιδρούμε πιο μαζικά. Το να σηκώνει κάποιος το χέρι που κρατά όπλο στον κρόταφο δεν είναι λύση. Ας αφήσουμε τους εγωισμούς μας και να κοιτάξουμε τι είναι σωστό.

κουκουβάγια