Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Όταν η ΕΛΑΣ κρίνει τις διαδηλώσεις «μικρές», τότε δεν θα κλείνει ο δρόμος


  


Τέτοιοι νόμοι είναι αρκετοί. Κάθε δυο χρόνια ψηφίζονται νόμοι που επαναδιατυπώνουν τις περισσότερες φορές τα ίδια άρθρα. Το ουσιαστικό που αλλάζει εδώ,,, μιας και "νόμιμη" πορεία δεν έχει υπάρξει εδώ και μια δεκαετία (βλέπε προηγούμενους νόμους περί άδειας και ατομικής ευθύνης σε περίπτωση φθορών κλπ), είναι οτι πλέον δεν θα αποφασίζει ο εισαγγελέας το αν πρέπει να επέμβει η αστυνομία ή όχι,,,,, αλλά ο ίδιος ο αστυνομικός διευθυντής.

Φυσικά όλοι οι προηγούμενοι νόμοι δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ μιας και το συνδικαλιστικό κίνημα και κάθε οργανωμένη ομάδα δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να διαβάσει τους νόμους και να συμορφωθεί. Δεν εφαρμόστηκαν επίσης ποτέ, μιας και το συνταγματικό διακίωμα στη συνάθροιση (παρά την προσπάθεια των ΜΜΕ), δεν θεωρήθηκε ποτέ δευτερεύον από την κοινή γνώμη και άρα και από τη δικαιοσύνη.

Στην πραγματικότητα,,,, και σήμερα ίσχυε κατα κάποιον τρόπο η απαγόρευση κλεισίματος του δρόμου. Από τη μια ήταν το συνταγματικό δικαίωμα στην διαδήλωση και από την άλλη το συνταγματικό δικάωμα στην ελεύθερη μετακίνηση. Κάθε φορά που προέκυπτε νομικό θέμα, το δικαστήριο έπρεπε να αποφασίσει ποιο από τα δύο ήταν πιο σημαντικό ανά περίπτωση. Ανάλογα λοιπόν με το θέμα της διαδήλωσης και την στήριξη ή όχι της διαδήλωσης από μεγάλο ή μικρό κομμάτι του λαού,,, το δικαστήριο έπρεπε να βρει τη Σολομώντεια λύση. Στην ουσία η μόνη αλλαγή είναι οτι τώρα δεν χρειάζεται εισαγγελέας αναγκαστικά ώστε να αποφασίσει την διάλυση ή μη μιας διαδήλωσης. Αυτό το κάνει πλέον η αστυνομία.

Κατά τη γνώμη μου δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας. Οι διαδηλώσεις θα γίνονται όπως πριν γιατί για μια ακόμη φορά το συνδικαλιστικό και τα υπόλοιπα κινήματα δεν θα ψαρώσουν, όπως δεν ψάρωσαν με κανέναν παρόμοιο νόμο του παρελθόντος. Όσο και να νομοθετούν,,, το σύνταγμα θα είναι πάντα ανώτερο των νόμων. 

Επίσης έτσι και αλλιώς το τελευταίο διάστημα όποτε ήθελε η αστυνομία να διαλύσει μια διαδήλωση ή συγκέντρωση το έκανε. Άρα και αυτός ο νόμος θα πέσει στο κενό όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Το αν θα εφαρμοστεί ή όχι έχει να κάνει, όπως και παλιότερα, με τον συσχετισμό δυνάμεων. Όσο το κίνημα παραμένει δυνατό, διαδηλώσεις θα γίνονται από πολλά ή λίγα άτομα με την υποστήριξη και την κάλυψη νομοθετημένων συνδικαλιστικών οργανώσεων ή απλά ομάδων με έντονη κοινωνική δράση και άρα κοινωνική αποδοχή. 

Τίποτα λοιπόν δεν αλλάζει επί της ουσίας. Η πολιτική μάχη συνεχίζεται.... Απλά, όπως θα το περίμενε ο κάθε ένας από εμάς, προσπαθούν να ντύσουν με νομιμότητα αυτό που γίνεται και αυτό που θα ακολουθήσει.

Για το θέμα της Τουρκίας κανείς δεν αναρωτήθηκε μέχρι σήμερα αν οι συγκεντρώσεις είναι νόμιμες ή παράνομες. Κανείς δεν αναρωτήθηκε για την Τουρκική νομοθεσία. Όλοι επέλεξαν "στρατόπεδο" (διαδηλωτές ή αστυνομία) ανάλογα με το που βρήκαν το δήκιο. Εκεί λοιπόν δινόταν-δίνεται και θα δίνεται πάντα η μάχη. Στο ποιος έχει το δήκιο και στο ποιός έχει την πλοιοψηφία με το μέρος του.

Η παρτίδα λοιπόν συνεχίζεται.... Απλά εδώ σχολιάζουμε την τελευταία κίνηση του "αντιπάλου", που δεν αλλάζει καθόλου τον σκοπό του παιχνιδιού, που δεν είναι άλλος από τη νίκη.

Άντε και με τη νίκη λοιπόν.

Παράωρος

Το προεδρικό διάταγμα έχει ως εξής:

Αρμοδιότητα αστυνομικής αρχής επί δημοσίων συναθροίσεων

Στο άρθρο 131 του π.δ. 141/1991 (Α΄ 58) η παράγραφος 2 αναριθμείται σε 3 και προστίθεται παράγραφος 2 ως εξής:

«2. α) Οι συναθροίσεις διεξάγονται κατά τρόπο που δεν διαταράσσεται παρά στο μέτρο του απολύτως αναγκαίου η οδική κυκλοφορία και η κοινωνικοοικονομική ζωή της πόλης.

Σε πόλεις με πληθυσμό άνω των εκατό χιλιάδων κατοίκων δεν επιτρέπεται η κατάληψη ολόκληρου του οδοστρώματος και η πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων από ιδιαίτερα μικρές, σε σχέση με τη σημασία της συγκεκριμένης οδού για την εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας και της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης, συναθροίσεις. Η εκτίμηση περί του ιδιαίτερα μικρού μεγέθους της συνάθροισης και η δυνατότητα περιορισμού της σε μέρος του οδοστρώματος ανήκει στον αρμόδιο Αστυνομικό Διευθυντή, ο οποίος εκδίδει σχετική απόφαση την οποία γνωστοποιεί άμεσα στους ενδιαφερομένους.

Η απόφαση αυτή μπορεί να είναι κατ’ αρχάς προφορική και έπεται η έγγραφη διατύπωση και επίδοσή της εντός 24 ωρών. Κατά τη λήψη της προαναφερόμενης απόφασης υποχρεωτικά λαμβάνεται υπόψη ιδίως ο αριθμός των συμμετεχόντων στη συνάθροιση και η σημασία της συγκεκριμένης οδού για την κυκλοφορία των οχημάτων δημόσιας συγκοινωνίας, την τουριστική κίνηση της περιοχής, την ομαλή πρόσβαση σε αρχαιολογικούς ή ιστορικούς χώρους και την εν γένει εμπορική και οικονομική δραστηριότητα.

β. Οι ως άνω περιορισμοί δεν ισχύουν για συναθροίσεις και πορείες που εξαγγέλλονται και διοργανώνονται από πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή και από τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις ή για συναθροίσεις ιστορικού εορτασμού ή επετειακού χαρακτήρα.

γ. Επί παραβάσεων ισχύουν οι κείμενες ποινικές διατάξεις».

Άρθρο 2

Έναρξη ισχύος

Η ισχύς του παρόντος διατάγματος αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου