Όλοι στις απεργίες

Εβδομάδα των απεργιακών κινητοποιήσεων. Κινητοποιήσεις που μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση όχι να την βελτιώσουν αλλά να την σταθεροποιήσουν και να την κρατήσουν σταθερή για όσο χρειαστεί μέχρι να ξεκινήσει να βελτιώνεται. Και θα βελτιωθεί. Όχι στο άμεσο μέλλον. Αλλά ούτε και μόνη της. Αλλά μέχρι τότε πρέπει να πάψει ο κόσμος να είναι αδιάφορος σε ότι γίνετε γύρω του. Πράγμα λίγο δύσκολο ως κι αδύνατον. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ανά την ιστορία που το είδαμε και το ζήσαμε. Αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς. Φαντασία; Ίσως. Υπεραισιοδοξία; Μπορεί. Ένα είναι σίγουρο. Αν ήξερε ο κόσμος ότι ενωμένος μπορεί να αλλάξει τα πάντα γύρω του προς το δικό του καλό, θα το είχε κάνει χρόνια πριν. Αλλά θα πρέπει να πάψει πάλι να κοιτάζει το συμφέρον του εις βάρος του διπλανού του. Πράγμα πάλι δύσκολο γιατί έτσι έχει μάθει. Για να δούμε όμως. Πλέον οι καταστάσεις δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια να προχωράει κάποιος επί πτωμάτων γιατί βλέπει τον δικό του εαυτό πτώμα μπροστά στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει σαν πολίτης και σαν άνθρωπος. Σαν πολίτης γιατί πλέον έχει χάσει κάθε δικαίωμα ύπαρξης και σαν άνθρωπος που έχει χάσει κάθε ανθρώπινη αξία. Τα βλέπει και τα ζει. Το θέμα είναι να αποφασίσει να τα αλλάξει. Και ο καθένας είναι υπεύθυνος μόνο αυτός και κανείς άλλος. Αυτός που χρόνια υποστήριζε αυτό τα σύστημα που ζούμε σήμερα θεωρώντας ότι μπορεί να κάνει τα πάντα έχοντας δικούς του αντιπροσώπους να τον εκφράζουν υποτίθεται. Τι ωραία που θα ήταν να μην υπήρχαν ποτέ αυτοί.. Αλλά αυτό είναι όντως φαντασία. Καλή αρχή στις κινητοποιήσεις που ξεκινούν απ αύριο, καλή δύναμή σε όλους μας, εύχομαι ο κόσμος να είναι παρόν, να αφήσει την αδιαφορία του στο σπίτι του και να έρθει στους δρόμους. Οι δρόμοι είναι δικοί μας και εκεί μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα, ενωμένοι. Καλή αντάμωση λοιπόν.

Κουκουβάγια