Της έκοψε ο Ο.Γ.Α. τη σύνταξη με αποτέλεσμα να μην μπορεί
να πληρώσει για τη θεραπεία της
Ζητείται ευαισθησία για την 56χρονη Χανιώτισσα Ευτυχία Ποποδάκη, που εδώ και 20 χρόνια παραμένει τετραπληγική και ο Ο.Γ.Α. πρόσφατα της έκοψε τη σύνταξη. Η γυναίκα, παρότι έχει κλείσει ένα ανθοπωλείο που διατηρούσε πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια, λόγω θανάτου του λογιστή της δεν έκλεισε τα βιβλία της.
Ετσι, χρόνια μετά ο Ο.Γ.Α., στον οποίο ήταν ασφαλισμένη, της κόβει τη σύνταξη κάνοντας αδύνατη τη συντήρηση του αναπνευστικού συστήματος που την κρατά στη ζωή.
Παρότι τετραπληγική η γυναίκα μπορεί να γράφει μέσω υπολογιστή με ένα σύστημα υπέρυθρων ακτίνων.
Ζητείται ευαισθησία για την 56χρονη Χανιώτισσα Ευτυχία Ποποδάκη, που εδώ και 20 χρόνια παραμένει τετραπληγική και ο Ο.Γ.Α. πρόσφατα της έκοψε τη σύνταξη. Η γυναίκα, παρότι έχει κλείσει ένα ανθοπωλείο που διατηρούσε πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια, λόγω θανάτου του λογιστή της δεν έκλεισε τα βιβλία της.
Ετσι, χρόνια μετά ο Ο.Γ.Α., στον οποίο ήταν ασφαλισμένη, της κόβει τη σύνταξη κάνοντας αδύνατη τη συντήρηση του αναπνευστικού συστήματος που την κρατά στη ζωή.
Παρότι τετραπληγική η γυναίκα μπορεί να γράφει μέσω υπολογιστή με ένα σύστημα υπέρυθρων ακτίνων.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΑΚΙ
Τα “Χ.Ν.” της ζήτησαν να μας περιγράψει την ιστορία της:
«Το όνομά μου είναι Ευτυχία Ποποδάκη. Είμαι άτομο με τετραπληγία 20 χρόνια και είμαι στο κρεβάτι κι έχω μηχανική υποστήριξη από τον Ιανουάριο του 2003. Τον υπολογιστή τον χειρίζομαι με μια κάμερα υπέρυθρων.
Εχω μια αρρώστια που λέγετε Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (A.L.S.). Γεννήθηκα 30 Οκτωβρίου 1958.
Ολη τη ζωή μου ασχολούμουν με τη γεωργία, έκτος από 1,5 χρόνο που άνοιξα ένα ανθοπωλείο για να πουλάω τα φυτά που καλλιεργούσα μόνη μου για να μην τα παίρνουν οι έμποροι για κομμάτι ψωμί. Είχα βλέπετε 3 αγόρια να μεγαλώσω. Βρήκα ένα μαγαζάκι 15 τ.μ. και έναν λογιστή. Του έδωσα την ταυτότητά μου και του ανέθεσα να μου βγάλει την άδεια γιατί εγώ ήμουν άσχετη πού έπρεπε να πάω και τι να κάνω. Κάποια στιγμή μου λέει χρειάζομαι 10.000 δραχμές για να βγει η άδεια. Μιλάμε για το Ιούνιο του 1992. Δεν μου είπε ότι ήταν απαραίτητο να γραφτώ στο Ταμείο Εμπόρων. Ανοιξα το ανθοπωλείο, νόμιζα ότι ήμουν εντάξει με τις υποχρεώσεις μου με το κράτος. Εκοβα αποδείξεις, 8% Φ.Π.Α. και 3% υπέρ Ο.Γ.Α. στο παραγωγικό τιμολόγιο και μετά στην ταμειακή μηχανή 8% Φ.Π.Α. Δεν με ενόχλησε κανείς. Τον Νοέμβριο του 1993 άρχισα να χάνω την ισορροπία μου και να πέφτω κάτω αδικαιολόγητα. Τον Δεκέμβριο του 1993 νοσηλευτικά στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Στο ανθοπωλείο ήταν ο μεγάλος μου γιος, τότε 17 χρόνων παιδί και συντηρούσε τα δύο μικρά και έμενα. Τότε μου έφτιαξαν τα χαρτιά οι γιατροί “να τα καταθέσουν στο ταμείο σου” μου είπαν». Η γυναίκα, μην γνωρίζοντας τον τρόπο αδειοδότησης ενός καταστήματος και τον τρόπο με τον οποίο κλείνει, ανέθεσε την εργασία στον λογιστή της που όμως πέθανε μετά από λίγο αφήνοντας, όπως φάνηκε, πολλά θέματα ανοικτά.
Τα “Χ.Ν.” της ζήτησαν να μας περιγράψει την ιστορία της:
«Το όνομά μου είναι Ευτυχία Ποποδάκη. Είμαι άτομο με τετραπληγία 20 χρόνια και είμαι στο κρεβάτι κι έχω μηχανική υποστήριξη από τον Ιανουάριο του 2003. Τον υπολογιστή τον χειρίζομαι με μια κάμερα υπέρυθρων.
Εχω μια αρρώστια που λέγετε Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση (A.L.S.). Γεννήθηκα 30 Οκτωβρίου 1958.
Ολη τη ζωή μου ασχολούμουν με τη γεωργία, έκτος από 1,5 χρόνο που άνοιξα ένα ανθοπωλείο για να πουλάω τα φυτά που καλλιεργούσα μόνη μου για να μην τα παίρνουν οι έμποροι για κομμάτι ψωμί. Είχα βλέπετε 3 αγόρια να μεγαλώσω. Βρήκα ένα μαγαζάκι 15 τ.μ. και έναν λογιστή. Του έδωσα την ταυτότητά μου και του ανέθεσα να μου βγάλει την άδεια γιατί εγώ ήμουν άσχετη πού έπρεπε να πάω και τι να κάνω. Κάποια στιγμή μου λέει χρειάζομαι 10.000 δραχμές για να βγει η άδεια. Μιλάμε για το Ιούνιο του 1992. Δεν μου είπε ότι ήταν απαραίτητο να γραφτώ στο Ταμείο Εμπόρων. Ανοιξα το ανθοπωλείο, νόμιζα ότι ήμουν εντάξει με τις υποχρεώσεις μου με το κράτος. Εκοβα αποδείξεις, 8% Φ.Π.Α. και 3% υπέρ Ο.Γ.Α. στο παραγωγικό τιμολόγιο και μετά στην ταμειακή μηχανή 8% Φ.Π.Α. Δεν με ενόχλησε κανείς. Τον Νοέμβριο του 1993 άρχισα να χάνω την ισορροπία μου και να πέφτω κάτω αδικαιολόγητα. Τον Δεκέμβριο του 1993 νοσηλευτικά στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Στο ανθοπωλείο ήταν ο μεγάλος μου γιος, τότε 17 χρόνων παιδί και συντηρούσε τα δύο μικρά και έμενα. Τότε μου έφτιαξαν τα χαρτιά οι γιατροί “να τα καταθέσουν στο ταμείο σου” μου είπαν». Η γυναίκα, μην γνωρίζοντας τον τρόπο αδειοδότησης ενός καταστήματος και τον τρόπο με τον οποίο κλείνει, ανέθεσε την εργασία στον λογιστή της που όμως πέθανε μετά από λίγο αφήνοντας, όπως φάνηκε, πολλά θέματα ανοικτά.
Ο Ο.Γ.Α.
Συνεχίζοντας την ενημέρωσή της η κα Ποποδάκη μας επισημαίνει πως «όταν γύρισα στα Χανιά (με πατερίτσες) άρχισα να μαζεύω τα υπόλοιπα χαρτιά. Η υγεία μου πήγαινε όλο και χειρότερα. Κατέθεσε τα χαρτιά ο πατέρας μου στον Ο.Γ.Α. και με κάλεσαν να περάσω από επιτροπή τον Απρίλιο του 1994 (τότε ήμουν σε αναπηρική καρέκλα). Η απόφαση, όπως αναμενόταν, 100% αναπηρία – τετραπληγία. Η σύνταξη βγήκε 2 ή 2,5 χρόνια αργότερα. Το παιδί μου τον κάλεσαν φαντάρο, νομίζω πήγε στην Εφορία, έκλεισε την ταμειακή μηχανή και την πούλησε. Το ανθοπωλείο έκλεισε 31 Δεκεμβρίου 1996 και έφυγε φαντάρος ο γιος μου. Τον Ιούλιο 2007 ήρθε ένα χαρτί από το Ταμείο Εμπόρων και μου έλεγε ότι τους χρωστούσα 45.000 €. Εκατσα και έγραψα μία επιστολή, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με άλλον τρόπο (από τον Δεκέμβριο του 2002 έχω τραχειοσωλήνα) και έλεγα περίπου αυτά που σας γράφω τώρα. Φαίνεται δεν την άνοιξαν και τον άλλο μήνα έρχεται άλλη επιστολή. Δεν μου έδιναν απαντήσεις στα ερωτήματα που είχα κάνει. Ηταν αντίγραφο της πρώτης. Ξανατυπώνω τη δικιά μου επιστολή και την ξαναστέλνω, πάλι δεν είχα απάντηση. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετό καιρό. Για 2 – 3 χρόνια μου έστελναν το ίδιο χαρτί και το γύριζα πίσω χωρίς να το ανοίξω. Την Παρασκευή 31 Μαΐου 2013 μου ήρθε ένα χαρτί από τον Ο.Γ.Α. και λέει ότι μου κόβουν τη σύνταξη και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί έχω μαγαζί που δουλεύει και δεν μου δίνουν ούτε τις δαπάνες του 2012 και 2013 που έχω καταθέσει περίπου 20.000 €! Εχω ανάγκη από γυναίκα που να με φροντίζει. Πώς θα ζήσω; …Το ξέρω ότι η ζωή μας εμάς των 1.540 ασθενών με ALS είναι πολυδάπανη για το κράτος. Αλλά ας κάνατε νόμιμη την ευθανασία “θα την έκανα τώρα” να ξεκουραστώ από τους δημοσίους βασανιστές του ελληνικού λάου και όχι μόνο.
Για κάθε ερώτησή σας το μόνο μέσο επικοινωνίας μαζί μου για όσες μέρες θα ζω είναι το e-mail: eftihia.popodaki@gmail.com».
Συνεχίζοντας την ενημέρωσή της η κα Ποποδάκη μας επισημαίνει πως «όταν γύρισα στα Χανιά (με πατερίτσες) άρχισα να μαζεύω τα υπόλοιπα χαρτιά. Η υγεία μου πήγαινε όλο και χειρότερα. Κατέθεσε τα χαρτιά ο πατέρας μου στον Ο.Γ.Α. και με κάλεσαν να περάσω από επιτροπή τον Απρίλιο του 1994 (τότε ήμουν σε αναπηρική καρέκλα). Η απόφαση, όπως αναμενόταν, 100% αναπηρία – τετραπληγία. Η σύνταξη βγήκε 2 ή 2,5 χρόνια αργότερα. Το παιδί μου τον κάλεσαν φαντάρο, νομίζω πήγε στην Εφορία, έκλεισε την ταμειακή μηχανή και την πούλησε. Το ανθοπωλείο έκλεισε 31 Δεκεμβρίου 1996 και έφυγε φαντάρος ο γιος μου. Τον Ιούλιο 2007 ήρθε ένα χαρτί από το Ταμείο Εμπόρων και μου έλεγε ότι τους χρωστούσα 45.000 €. Εκατσα και έγραψα μία επιστολή, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με άλλον τρόπο (από τον Δεκέμβριο του 2002 έχω τραχειοσωλήνα) και έλεγα περίπου αυτά που σας γράφω τώρα. Φαίνεται δεν την άνοιξαν και τον άλλο μήνα έρχεται άλλη επιστολή. Δεν μου έδιναν απαντήσεις στα ερωτήματα που είχα κάνει. Ηταν αντίγραφο της πρώτης. Ξανατυπώνω τη δικιά μου επιστολή και την ξαναστέλνω, πάλι δεν είχα απάντηση. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετό καιρό. Για 2 – 3 χρόνια μου έστελναν το ίδιο χαρτί και το γύριζα πίσω χωρίς να το ανοίξω. Την Παρασκευή 31 Μαΐου 2013 μου ήρθε ένα χαρτί από τον Ο.Γ.Α. και λέει ότι μου κόβουν τη σύνταξη και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί έχω μαγαζί που δουλεύει και δεν μου δίνουν ούτε τις δαπάνες του 2012 και 2013 που έχω καταθέσει περίπου 20.000 €! Εχω ανάγκη από γυναίκα που να με φροντίζει. Πώς θα ζήσω; …Το ξέρω ότι η ζωή μας εμάς των 1.540 ασθενών με ALS είναι πολυδάπανη για το κράτος. Αλλά ας κάνατε νόμιμη την ευθανασία “θα την έκανα τώρα” να ξεκουραστώ από τους δημοσίους βασανιστές του ελληνικού λάου και όχι μόνο.
Για κάθε ερώτησή σας το μόνο μέσο επικοινωνίας μαζί μου για όσες μέρες θα ζω είναι το e-mail: eftihia.popodaki@gmail.com».
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
Τα “Χ.Ν.” επικοινώνησαν με δύο από τα παιδιά της κας Ποποδάκη, τον Γιώργο και τον Αντρέα. Παιδιά του μεροκάματου και οι δύο αγωνίζονται όλη μέρα για να καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα. Το κόστος των αναλώσιμων της μητέρας τους είναι τέτοιο (1.000 ευρώ τον μήνα) που δεν είναι σε θέση επ’ ουδενί να καλύψουν. Με τη στήριξη του Δικηγορικού Συλλόγου έκαναν ένσταση στον Ο.Γ.Α. ώστε να μην κοπεί η σύνταξη της μητέρας τους και ελπίζουν ότι η υπόθεσή τους θα εξεταστεί άμεσα ώστε να δοθεί η λύση που απαιτείται. Ειδικότερα, όπως μας είπαν τα παιδιά της κας Ποποδάκη:
• Εχουν την άμεση στήριξη της εταιρείας που της παρέχει το μηχάνημα οξυγόνου, που καλύπτει δωρεάν την επισκευή και τη συντήρησή του. Μετά τη μη κάλυψη του κόστους του μηχανήματος από τον Ο.Γ.Α., τα παιδιά της το επέστρεψαν πίσω στην εταιρεία και προμηθεύτηκαν ένα μεταχειρισμένο.
• Με τη βοήθεια του Δικηγορικού Συλλόγου έχει κατατεθεί ένσταση στον Ο.Γ.Α. ώστε να επανέλθει η σύνταξή της.
• Ζητούν και οι ίδιοι να επισπευστούν οι διαδικασίες εκδίκασης της ένστασης της μητέρας τους.
Σημειώνεται ότι μετά και τη χθεσινή δημοσίευση των “Χ.Ν.” για την υπόθεση δεκάδες Χανιώτες ζήτησαν περισσότερες πληροφορίες για το πώς μπορεί να βοηθηθεί η γυναίκα.
Τα “Χ.Ν.” επικοινώνησαν με δύο από τα παιδιά της κας Ποποδάκη, τον Γιώργο και τον Αντρέα. Παιδιά του μεροκάματου και οι δύο αγωνίζονται όλη μέρα για να καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα. Το κόστος των αναλώσιμων της μητέρας τους είναι τέτοιο (1.000 ευρώ τον μήνα) που δεν είναι σε θέση επ’ ουδενί να καλύψουν. Με τη στήριξη του Δικηγορικού Συλλόγου έκαναν ένσταση στον Ο.Γ.Α. ώστε να μην κοπεί η σύνταξη της μητέρας τους και ελπίζουν ότι η υπόθεσή τους θα εξεταστεί άμεσα ώστε να δοθεί η λύση που απαιτείται. Ειδικότερα, όπως μας είπαν τα παιδιά της κας Ποποδάκη:
• Εχουν την άμεση στήριξη της εταιρείας που της παρέχει το μηχάνημα οξυγόνου, που καλύπτει δωρεάν την επισκευή και τη συντήρησή του. Μετά τη μη κάλυψη του κόστους του μηχανήματος από τον Ο.Γ.Α., τα παιδιά της το επέστρεψαν πίσω στην εταιρεία και προμηθεύτηκαν ένα μεταχειρισμένο.
• Με τη βοήθεια του Δικηγορικού Συλλόγου έχει κατατεθεί ένσταση στον Ο.Γ.Α. ώστε να επανέλθει η σύνταξή της.
• Ζητούν και οι ίδιοι να επισπευστούν οι διαδικασίες εκδίκασης της ένστασης της μητέρας τους.
Σημειώνεται ότι μετά και τη χθεσινή δημοσίευση των “Χ.Ν.” για την υπόθεση δεκάδες Χανιώτες ζήτησαν περισσότερες πληροφορίες για το πώς μπορεί να βοηθηθεί η γυναίκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου